سنتِ شرک آمیز

آمدم از آنجا . و نشستم روی مبل ، مبل همان صندلی چوبی و نرم انسان های متمدن است .

نشستم و بستم چشمانم را تا فکر کنم که شاید نتیجه ای یافتم . برای چه ؟ برای یافتن یک سنت شرک آمیز ، یک سنتی که اساساً غلط است … در همین افکار و در پی یافتن یک سنت که کسی نمی داند و به آن فکر نکرده است ! برای چه دنبال این سنت باید بگردم ؟ نمی دانم شاید که بگویم روشن فکر هستم ! شاید میخواهم بگویم که یک دید دیگر دارم . … ناگهان دودی گلویم را گرفت ، از چشمانم اشکی سخت جاری شد ، چشمانم را باز کردم دیدم تمام خانه پر از دود شده است ، نترسیده بودم زیرا که می دانستم چه بود و چرا خانه ما این چنین آلوده  به دودی است که می گفتند(به قول مامانم می گوفتند) مقدس است.

!

” اسپند “

این سنتی که قبل از ورود اسلام به ایران رایج بود و هنوز هم رایج است ، جالب است که علمای بزرگ تشیع نیز آنرا مقدس می دانند و معتقد هستند که برای رفع بلا  بسیار خوب است !

من یک نکته را یافتم ! برادرم می گقت : “زود اسپند دود کنید تا این بلا رفع بشه …”  آیا یک دود قدرت خدایی دارد ؟ آیا خدا در این دود  قدرتی نهاده است ؟ به راستی که شاید قدرتی باشد ، اما قدرت معنوی . چگونه است که ایرانیان معتقدند این دود بلا را رفع می کند ؟

نمی دانم نمی دانم و تو نیز نمی دانی !

لحظاتی پیش در اندیشه ای دیگر فرو رفتم ، با خود گفتم خوب اگر واقعاً این سنت شرک باشد و ثابت شود،‌ آیا مردم ما دست از این کار می کشند ؟ یادی کردم از ابوجهل و ابولهب که چه قدر پایدار بودند.

تا یک سنت غربی نفرین شده وارد ایران می شود سریعا از آن یک ” بت زیبا ” ساخته و شروع به تقدیس آن می شوند.

بیایید غرب را نفرین کنیم ، برایشان دعا بنویسیم که خوشبخت نشوند . کارهایی که ما کردند را با خودشان بکنیم . تمام بیچارگی و بدبختی ما از استعمار سرچشمه می گیرد .

لعنت به غرب

پشت به غرب

مرگ بر غرب

مرگ بر خائن

مرگ بر شرک

مرگ بر غرب غرب غرب

~

” قسم به خداوند کعبه که رستگار شدم “