نیما یوشیج . … ….. …….. ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﻢ ، من چهره ام گرفته ! ﻣﻦ ﻗﺎﯾﻘﻢ ﻧﺸسته به ﺧﺸﮑﯽ ! ﻣﻘﺼﻮد ﻣﻦ ز ﺣﺮﻓﻢ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ، ﯾﮏ دﺳﺖ ﺑﯽ ﺻﺪاﺳﺖ ، ﻣﻦ ، دﺳﺖ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ز دﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻃﻠﺐ، ﻓﺮﯾﺎد ﻣﻦ ﺷﮑﺴتهاﮔﺮ در ﮔﻠﻮ ، وﮔﺮ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﻦ رﺳﺎ ، ﻣﻦ از ﺑﺮای راه ﺧﻼص ﺧﻮد و ﺷﻤﺎ، ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﻢ …………. نیما یوشیج
مانده تا مرغ سر چینه ی هذیانی اسفند صدا بردارد…پس چه باید بکنم؟…من که در لخت ترین موسم بی چهچه ی سال تشنه ی زمزمه ام؟…بهتر ان است که برخیزم…رنگ را بردارم…روی تنهایی خود نقشه ی مرغی بکشم…
مانده تا مرغ سر چینه ی هذیانی اسفند صدا بردارد…پس چه باید بکنم؟…من که در لخت ترین موسم بی چهچه ی سال تشنه ی زمزمه ام؟…بهتر ان است که برخیزم…رنگ را بردارم…روی تنهایی خود نقشه ی مرغی بکشم…
نیما پدر منه…تمام عمر مدیونشم.